معماری ارگانیک 

منتشر شده در تاریخ ۲۷ دی، ۱۴۰۲

معماری ارگانیک فلسفه معماری است که هارمونی را میان مسکن انسان و جهان طبیعی ترویج می دهد، به وسیله طرحی که کاملا مخلوط و موافق با سایتش نزدیک می شود که ساختمان ها ، مبلمان و محیط ها بخشی از ترکیب متحد وابسته به یکدیگر شده اند .

ایده معماری ارگانیک فقط به لفظ ارتباط ساختمان با محیط های طبیعی اشاره نمی کند، بلکه چگونگی طراحی ساختمان ها تفکر دقیقی هست درباره اینکه آیا اینها ارگانیسم یکپارچه ای بودند. همچنین ضرورتاً معماری ارگانیک طراحی تحت اللفظی از هر جزء ساختمان است. از پنجره تا کف سازی ها، تا صندلی های شخصی، قصد دارد که فضا را پر کند.

تاریخچه معماری ارگانیک

اصطلاح معماری ارگانیک توسط فرانک لوید رایت ابداع شد، ایده‌ای که نه تنها به رابطه ساختمان با محیط طبیعی اشاره دارد، بلکه به چگونگی طراحی ساختمان به مثابهٔ یک ارگانیسم یکپارچه می‌پردازد. معروف‌ترین نمونهٔ این شیوه، خانه آبشار اقامتگاهی است که رایت برای خانواده کافمن در پنسیلویا طراحی کرد. رایت انتخاب‌های زیادی برای قرار دادن خانه در سایت بزرگی داشت، اما تصمیم گرفت خانه را مستقیماً بر روی آبشار و نهر قرار دهد تا گفت‌وگوی نزدیک و پر سر و صدایی با آب‌های تند و شیب‌دار ایجاد شود.

معماران معروف در سبک معماری ارگانیک :
فرانک فرنس
لوئی هانری سالیوان
رالف والدو امرسون
هوراتیو گرینو
ساموئل تیلور کولریج
فرانک لوید رایت
هوگو هرینگ
آلوار آلتو …

نمونه ای از بناهای مشهور سبک معماری ارگانیک:

خانه آبشار

ویلای شل

کاخ مروارید شمس پهلوی

خانه روبی

هتل امپرییال توکیو

روستای تاریخی ماسوله

معماری فقط نوعی فعالیت رویداد یا مجموعه ای از دست سازها نیست حتی هنر صرف هم نیست . معماری برای تمام امور انسانی بنیادی و اساسی است و از همان آغاز تمدن ایجاد شده است چرا که بدون آن امکان بوجود آمدن تمدن یا فرهنگی وجود نداشت. معماری اجتناب ناپذیر جهانی بی پایان و نیاز ابتدایی است . دامنه ی معماری از بدوی ترین شکل سکونت در غارها تا پیچیده ترین نوع ساختمانها را در بر می گیرد.

بینش معماری ارگانیک ریشه در فلسفه رمانتیک دارد.رمانتیسم یک جنبش فلسفی هنری و ادبی در اواخر قرن ۱۸ و ۱۹ میلادی در شمال غربی اروپا بودکه به سایر نقاط اروپا و آمریکا سرایت کرد. این جنبش واکنشی در مقابل خرد گرایی عقل مدرن بود. رمانتیک ها همانند پیروان تفکر کلاسیک به ذهن انسان اعتقاد داشتند. ولی رمانتیک ها به آن بخش از ذهنتوجه داشتند که بیشتر در باره احساس وعواطف بود.درصورتی که برای فلاسفه کلاسیک عقل و منطق اهمیت داشت.

نویسنده

Sholeh Gharibi

شما میتوانید این مطلب و مطالب مشابه را در پیج اینستاگرام ما مشاهده کنید.