داریوش بوربور
داریوش بوربور معمار، شهرساز، طراح، مجسمه‌ساز، نقاش، پژوهشگر و نویسنده ایرانی است او در 7 اردیبهشت‌ماه سال 1313 در تهران به دنیا آمد. او دوران تحصیلات ابتدایی را در تهران سپری کرد و سپس در 13 سالگی (1326) برای ادامه تحصیلات رهسپار انگلستان شد. وی پس از اینکه دیپلم خود را از دانشگاه کیمبریج دریافت کرد (1331)؛ موفق به اخذ مدرک کارشناسی معماری (1330) و کارشناسی ارشد رشته شهرسازی (1333) از دانشگاه لیورپول گردید. بوربور به منظور ادامه تحصیل در مقطع دکتری به سوئیس رفت و مدرک دکتری رشته معماری نقاط گرم و خشک زیر نظر استاد بنام فرانسوی پروفسور اوژن بودوئن (Eugène Beaudouin) از دانشگاه ژنو دریافت کرد.
فعالیتهای حرفه‌ای
فعالیتهای حرفه‌ای ۱۳۴۰–۱۳۳۸
هنگام تحصیل در مقطع دکتری، بوربور با پروفسور آرنولد اوشل (Arnold Hoechel) شهرساز بنام سوئیسی و همینطور معماران نوآور فری و هونزیکر (Frei-Hunziker) همکاری می کرد.
فعالیتهای حرفه‌ای ۱۳۵۷–۱۳۴۰
در سال ۱۳۴۰ بزرگترین شرکت ساختمانی ایران به نام شرکت ساختمانی ایران راه از بوربور دعوت کرد تا با سمت معاونت به ایران باز گردد. در سال ۱۳۴۲ داریوش بوربور دفتر مهندسی خود را با نام «مهندسین مشاور بوربور» راه اندازی کرد. او با مدیریت و پشتکاری که داشت در طی مدت زمان کوتاهی شرکت را به یک موسسه بزرگ مهندسی مشاور تبدیل کرد و رشته‌های معماری، طراحی داخلی، شهرسازی، محیط زیست، مهندسی سازه، تأسیسات، برق، برآورد و متره را به تشکیلات اداری خود اضافه کرد. و هم‌زمان چندین شعبه در سایر شهرهای ایران تاسیس کرد.
فعالیتهای حرفه‌ای ۱۳۷۰–۱۳۵۷
چند ماه قبل از انقلاب بوربور برای تاسیس شرکت بین‌المللی مدیریت خدمات مهندسی، بنام Borbor International Management Consultants راهی فرانسه شد. این شرکت خدمات مشاوره مدیریت مهندسی و اطلاع‌رسانی فنی در امور ساختمانی را ارائه می داد. بوربور شش سال بعد (۱۳۶۳) به لس آنجلس کالیفرنیا رفت و به کارش به عنوان مشاور معماری ادامه داد و در عین حال به پژوهش‌های ایرانشناسی نیز می پرداخت.
فعالیتهای حرفه‌ای از سال ۱۳۷۰ تا الان
بوربور در سال ۱۳۷۰ به ایران بازگشت و پژوهشکده و کتابخانه مطالعات ایرانشناسی را تاسیس نمود. وی همچنین برنده جایزه مرکوری طلایی از ایتالیا و پنجاه آرشیتکت برتر جهان از یوگسلاوی سابق است.
جوایز و افتخارات داریوش بوربور
- ۱۳۳۷، جایزه «Architects’ Journal Working Drawings» – لندن، انگلستان.
- ۱۳۳۸، جایزه اول، طرح ایده برای منطقه‌ای در شهر لیورپول، دانشکده شهرسازی دانشگاه لیورپول، انگلستان.
- ۱۳۴۴، جایزه اول، طرح پاویلیون ایران (The Persian Pavilion)، لس آنجلس، کالیفرنیا.
- ۱۳۵۴، جایزه مرکور طلا بین‌المللی (Gold Mercury International Award) رم، ایتالیا.
- ۱۳۵۵، جایزه اول مرکز مجموعه تجاری بازار رضا، مشهد.
- ۱۳۵۶، جایزه مرکز استراحتی – تفریحی شرکت ملی نفت ایران، محمودآباد، کرانه بحر خزر.
- ۱۳۵۶، جایزه اول نماد شهر مشهد.
- ۱۳۵۷، عطیه ویژه، جهت طراحی و نظارت در ساخت مجموعه تجاری بازار رضا، مشهد.
- ۱۳۶۷، جایزه «پنجاه آرشیتکت برجسته جهان» (Fifty Outstanding Achitects of the World) در دومین همایش و نمایشگاه بین الملی آثار معماران برجسته دنیا در بلگراد.
- ۱۳۹۹، نشان شوالیه هنر و ادب دولت فرانسه (Chevalier de l’Ordre des Arts et des Lettres)
- ۱۴۰۰، داریوش بوربور در فهرست EduRank یکصد فارغ‌التحصیل برجسته دانشگاه لیورپول انگلستان.
- ۱۴۰۰، داریوش بوربور در فهرست تأثیر گذارترین فارغ التحصیلان علمی دانشگاه لیورپول انگلستان.
- ۱۴۰۲، جایزه برترین فارغ التحصیلان دانشگاه لیورپول انگلستان سال ۲۰۲۳.
آثار معماری داریوش بوربور
۱۳۴۰، خانه ارجمند، کرمان
۱۳۴۱، مجسمه “پرواز”، پاویلیون سلطنتى فرودگاه مهرآباد تهران
۱۳۴۲، طرح خانه عَبده، تهران
۱۳۴۳، خانه جلالى، تهران
۱۳۴۳، طرح ساختمان سالن اجتماعات دانشگاه ملى (شهید بهشتى)
۱۳۴۳، مجموعه مسکونى شرکت نفت ایران پان آمریکن، (جزیره خارک)
۱۳۴۳، طرح مسجد اهواز
۱۳۴۴، دفتر مرکزى مهندسین مشاور بوربور
۱۳۴۴، خانه نهاوندى، تهران
۱۳۴۴، خانه بوربور، تهران
۱۳۴۵، خانه حکمى، تهران
۱۳۴۵، طرح سینماى رو باز، اهواز
۱۳۴۵، مرکز اجتماعات بانوان، اهواز
۱۳۴۵، ساختمان بوش (طراحى اولیه براى رستوران بوده است)
۱۳۴۶، مرکز ورزشی و تفریحی قصر یخ، تهران
۱۳۴۶، طرح نو سازى اطراف حرم مطهر حضرت رضا (ع)
۱۳۵۰، دبستان در شهر ساری
۱۳۵۰، نماد شهر مشهد (تخریب در سال ۱۳۸۶)
۱۳۵۳، خانه موسوى زاده، تهران
۱۳۵۴، طرح خانه افتخارى، نوشهر
۱۳۵۵، بازار رضا، مشهد
۱۳۵۵، موزه و کتابخانه آستان قدس رضوی، مشهد
۱۳۵۷، نماد یادبود وحشى بافقى، یزد
؟؟؟؟، طراحی ٢٠٠٠ آپارتمان با استفاده از حرارت خورشیدى، کوهسنگی مشهد
نویسنده
Sholeh Gharibi
شما میتوانید این مطلب و مطالب مشابه را در پیج اینستاگرام ما مشاهده کنید.
۰ دیدگاه