ساگرادا فامیلیا

منتشر شده در تاریخ

ساگرادا فامیلیا (Sagrada Família)، واقع در کاتالونیا اسپانیا است و در حال حاضر بزرگترین کلیسای کاتولیک ناتمام در جهان است. طراحی شده توسط معمار کاتالانی آنتونی گائودی (1852-1926)، کار او در این کلیسا بخشی از یک سایت میراث جهانی یونسکو است. در 7 نوامبر 2010، پاپ بندیکت شانزدهم کلیسا را تقدیس کرد و آن را یک کلیسای کوچک اعلام کرد.

در 19 مارس 1882، ساخت و ساز ساگرادا فامیلیا توسط معمار فرانسیسکو دو پائولا دل ویلار (Francisco de Paula del Villar) آغاز شد. در سال 1883، زمانی که ویلار استعفا داد،  گائودی به عنوان معمار اصلی، پروژه را با سبک معماری و مهندسی خود متحول کرد و اشکال گوتیک و منحنی هنر نو را ترکیب کرد. گائودی بقیه عمر خود را وقف این پروژه کرد و در سرداب کلیسا به خاک سپرده شد. در زمان مرگ او در سال 1926، کمتر از یک چهارم پروژه تکمیل شد.

ساخت و ساز ساگرادا فامیلیا تنها با تکیه بر کمک های خصوصی، به کندی پیش رفت و با جنگ داخلی اسپانیا متوقف شد. در ژوئیه 1936، آنارشیست های FAI سردابه را آتش زدند و راه خود را به داخل کارگاه شکستند و تا حدی نقشه ها، الگوها و مدل های گچی اصلی گائودی را از بین بردند، که منجر به 16 سال کار برای چیدن قطعات مدل اصلی شد. ساخت و ساز به پیشرفت متناوب در دهه 1950 از سر گرفته شد. پیشرفت‌ها در فناوری‌هایی مانند طراحی به کمک رایانه و کنترل عددی رایانه‌ای (CNC) باعث پیشرفت سریع‌تر شده و ساخت و ساز در سال 2010 از نقطه میانی عبور کرد. با این حال، برخی از بزرگترین چالش‌های پروژه همچنان باقی مانده است، از جمله ساخت ده مناره دیگر، که هر کدام نمادی از یک مهم هستند. شخصیت کتاب مقدس در عهد جدید، پیش بینی می شد که این ساختمان تا سال 2026، صدمین سالگرد مرگ گائودی، تکمیل شود، اما اکنون به دلیل همه گیری COVID-19 به تعویق افتاده است.

باسیلیکا سابقه طولانی در تفرقه بین ساکنان بارسلون دارد: بر سر احتمال اولیه ممکن است با کلیسای جامع بارسلونا، بر سر طرح خود گائودی، بر سر این احتمال که کار پس از مرگ گائودی طرح او را نادیده گرفته باشد، و پیشنهاد سال 2007 رقابت کند. برای ساختن یک تونل در نزدیکی آن به عنوان بخشی از راه آهن سریع السیر اسپانیا به فرانسه، که احتمالاً ثبات آن را مختل می کند. راینر زربست، منتقد هنری، در توصیف ساگرادا فامیلیا گفت: «احتمالاً یافتن ساختمان کلیسایی مشابه آن در کل تاریخ هنر غیرممکن است» و پل گلدبرگر آن را به عنوان «خارق‌العاده‌ترین تفسیر شخصی از معماری گوتیک از قرون وسطی» توصیف می‌کند.

سبک ساگرادا فامیلیا به شیوه های مختلف به گوتیک متاخر اسپانیایی، مدرنیسم کاتالان یا هنر نو تشبیه شده است. در حالی که ساگرادا فامیلیا در دوره هنر نو قرار می گیرد، نیکولاس پفسنر اشاره می کند که همراه با چارلز رنی مکینتاش در گلاسکو، گائودی سبک هنر نو را بسیار فراتر از کاربرد معمول آن به عنوان یک تزئین سطحی به کار برد.

در حالی که ساگرادا فامیلیا هرگز یک کلیسای جامع نبود، از همان ابتدا به عنوان یک ساختمان بزرگ، قابل مقایسه با یک کلیسای جامع، برنامه ریزی شد. پلان زمین آن پیوندهای آشکاری با کلیساهای قدیمی اسپانیایی مانند کلیسای جامع بورگوس، کلیسای جامع لئون و کلیسای جامع سویل دارد. ساگرادا فامیلیا مانند کلیساهای کاتالان و بسیاری دیگر از کلیساهای گوتیک اروپایی، در مقایسه با عرض خود کوتاه است و دارای پیچیدگی زیادی از بخش‌های آن است که شامل راهروهای دوتایی، یک سرپایی با مجموعه‌ای متشکل از هفت کلیسای کوچک، انبوهی از استیپل‌ها و سه درگاه، که هر کدام از نظر ساختار و همچنین تزئینات بسیار متفاوت هستند. در جایی که کلیساهای جامع در اسپانیا با کلیساهای متعدد و ساختمان های کلیسایی احاطه شده اند، پلان ساگرادا فامیلیا یک ویژگی غیر معمول دارد: یک گذرگاه سرپوشیده یا صومعه ای که مستطیلی را تشکیل می دهد که کلیسا را در بر می گیرد و از طاقچه هر یک از سه درگاه آن می گذرد. هیچ زوایای درست دقیقی در داخل یا خارج کلیسا دیده نمی شود و خطوط مستقیم کمی در طراحی وجود دارد.

نویسنده

Mahtab Etemadi

شما میتوانید این مطلب و مطالب مشابه را در پیج اینستاگرام ما مشاهده کنید.



۰ دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.