قصر دروتنینگهلم
قصر «دروتنینگهلم» در استکهلم، محل رسمی اقامت خاندان سلطنتی سوئد
قصر دروتنینگهلم (Drottningholm) در جزیره «لوون» (Lovön) و در کرانه دریاچه «مالارِن» (Mälaren) قرار دارد. بازدیدکنندگان می‌توانند با یک سفر پنجاه دقیقه‌ای از مرکز شهر استکهلم با قایق به قلمرو قصر سلطنتی برسند. در قرن شانزدهم، «کاترین» همسر پادشاه «جان سوم» جزیره لوون را برای بنای کاخ تابستانی انتخاب کرد. نام دروتنینگهلم از همین گرفته شده و در زبان سوئدی به معنای «جزیره ملکه» است. ساخت قصر در سال ۱۵۸۰ تکمیل شده و توسط معمار فلاندری، «ویلم بوی» (Willem Boy) به سبک رنسانسی طراحی گردید.
در سال ۱۶۶۱ قصر گرفتار آتش‌سوزی شده و سال بعد از آن حادثه، ملکه معماری دیگر را برای ساخت یک ساختمان جدید انتخاب کرد. این معمار نقشه‌های خود را بر اساس طراحی غالب سبک باروکی کاخ‌های فرانسوی و ایتالیایی آماده نمود. بعد از مرگ وی در سال ۱۶۸۱ پروژه کاخ توسط پسر او به پایان رسید.
اکثر تزئینات فضای داخلی به سبک باروک طراحی شده‌اند. زمانی که معمار بنا در سال ۱۷۱۵ فوت کرد اکثر اتاق‌ها ناتمام مانده بودند. جذاب‌ترین بخش فضا را شاید بتوان پلکان بزرگ و باشکوه آن دانست که در مرکز بنا قرار دارند. ۹ تندیس بزرگ الهگان شعر و موسیقی در قسمت نرده‌ها به چشم می‌خورند که توسط «تسین» (Tessin) طراحی شده‌اند. نقاشی‌های دیواری و سقف، بسیار خیره‌کننده و چشم‌نواز هستند.
زیباترین اتاق این مجموعه را شاید بتوان اتاق «هِدویگ النورا» (Hedvig Eleonora) دانست که در سال ۱۶۸۳ تکمیل شد. علاوه بر آن، کتابخانه مجلل سلطنتی که برای ملکه «لویزا اولریکا» (Lovisa Ulrika) طراحی و ساخته شده بود نیز بسیار دیدنی است. نقاشی‌های بزرگ موجود در گالری پادشاه چارلز دهم و یازدهم مناظری از رویدادهای تاریخی، به ویژه عبور از دانمارک در سال ۱۶۵۸ و جنگ «لوند» (Lund) سوئد در سال ۱۶۶۷ را نشان می‌دهند.
دیدگاه تاریخی شاید بتوان ادعا کرد مهمترین ساختمان دروتنینگهلم، تئاتر دربار، قدیمی‌ترین ساختمان تئاتر با ماشین‌های مکانیکی در جهان باشد. این بنا در سال ۱۷۶۶ و به سبک نئوکلاسیک، برای ملکه «لویزا اولریکا» ساخته شد و در واقع، جایگزین ساختمانی بود که قبل‌تر در آتش‌سوزی سال ۱۷۶۲ سوخته بود. فضای داخلی تئاتر در زمان حکومت پسر او، «گوستاو سوم» که حامی جدی تئاتر و اپرا بود مجدداً طراحی شد. به گوستاو سوم لقب «پادشاه تئاتر» نیز اطلاق می‌گردید.
بعد از مرگ این پادشاه در سال ۱۷۹۲، جانشین او ترجیح داد تا در کاخ سلطنتی اقامت کرده و همین امر سبب فراموشی تئاتر دربار شد. در سال ۱۹۲۲ تاریخ‌شناسی به نام «آگنه بِیِر» (Agne Beijer) تئاتر را با سن بی‌همتای قرن هجدهمی‌اش بازیافت. این فرد نیروی محرک پشت ساخت یک موزه روبه‌روی این ساختمان بود. همچنین وی را برای بازسازی و ترمیم تئاتر که تا به امروز برای اجراهای زنده مورد استفاده قرار می‌گیرد مسئول کردند. سیستم مکانیکی قرن هجدهمی که برای تعویض صحنه، ایجاد رعد و افکت باد ساخته شده بود هنوز هم کاربرد دارد.
دو باغ با سبک‌های متفاوت در قصر دروتنینگهلم وجود دارند. باغ قدیمی‌تر به سبک باغ‌های باروکی فرانسوی ساخته شده است و مجسمه‌هایی که آن را باشکوه‌تر می‌کنند توسط یک هنرمند رنسانسی خلق و طی فتح شهرهای مختلف توسط ارتش سوئد جمع‌آوری شدند. آب‌نمای هرکول که در اینجا خواهید دید در اصل متعلق به یکی از کاخ‌های دانمارک بوده است. بزرگ‌ترین قسمت باغ با مسیر‌های پیچ در پیچ و یک حوضچه نامنظم، با بخش رسمی باروکی در تضاد می‌باشد. این ناحیه با کپی مجسمه‌های باستانی که شاه گوستاو در سال ۱۷۸۳ از سفرش به رم آورده بود تزئین شده است. نسخه‌های اصلی در موزه عتیقه‌جات شاه گوستاو سوم در قصر سلطنتی نگهداری می‌شوند.
نویسنده
Mahtab Etemadi
شما میتوانید این مطلب و مطالب مشابه را در پیج اینستاگرام ما مشاهده کنید.
۰ دیدگاه